Trening Punktowany 3/2016

W poniedziałek rano, 15 sierpnia o godz. 6.30, postanowiliśmy trochę potrenować. Dzień wcześniej, popołudniu, wieczorem i w nocy opady – z tego powodu na lotnisku było dość mokro, chwilami chlupało pod butami. Biada temu, kto nie wziął ze sobą odpowiedniego gumowego obuwia 😉
Po kilku lotach zapoznawczych zdecydowaliśmy rozpocząć pierwszą kolejkę lotów. Wiatr 1 do 2 m/s, czas lotu 180 sekund. Obowiązek startu na haku dynamicznym dla wszystkich zawodników, bez latania „z gwoździa”. Żeby nie było tak łatwo, trzeba odejść z modelem na holu kilkaset metrów pod wiatr, aby móc bezpiecznie wylądować na obszarze lotniska. W pierwszej kolejce loty maksymalne udało się wykonać tylko Michałom i to na „żyletkę” z dwu-sekundowym zapasem.
Druga kolejka i 120 dla rozluźnienia i odpoczynku, bo wiatr nieco mocniejszy. Roksana Gądek traci 15 sekund. Warunki dość specyficzne, noszenia jakieś poszarpane, krótkie, zdradliwe.Trzecia kolejka z lotem na 180 sekund, żaden z zawodników nie wykonuje lotu maksymalnego. Roksana Gądek ląduje za lotniskiem, na terenie firmy z branży lotniczej, ale model udaje się dość szybko odzyskać.
Czwarta kolejka z powrotem na 120 sekund, bo wiatr jest na tyle mocny, że pojawia się obawa przed utratą modeli. Roksana Gądek i tak ląduje ponownie za lotniskiem. Michał Śliwiński dwa razy ląduje z holem, w trzeciej nieco nieregulaminowej próbie udaje mu się polecieć w ładnym noszeniu.
Kolejka piąta i ostatnia. Podczas rozpędzania modelu do strzału pęka mi bagnet... jedna połówka skrzydła odlatuje, a model „wjeżdża” w ziemię z takim impetem, że wbija się aż po skrzydło. Nie udaje mi się wykonać powtórki, bo nie mam czym. Roksana Gądek robi „maksa”. Robert Kopacz mizernie. Michał Śliwiński leci w lekkim noszeniu, takim delikatnym „zerku”, determalizator „odbija” tuż za lotniskiem, widać miejsce lądowania, wydaje się to być pomiędzy budynkami. Idziemy szukać modelu, na pewno jest za siatką, ochroniarz kategorycznie nas nie wpuszcza, jedynie zgadza się pójść sam i sprawdzić czy nie ma tam modelu. Wraca i mówi, że nie ma. Model zlokalizowany zostaje z samolotu, leży na dachu magazynu. Po długich perypetiach i spisaniu dowodów osobistych udaje się odzyskać model. Właściciel wchodzi po niego po piorunochronie 🙂

Podsumowując: kolejny fajny trening, tym razem w trudnych warunkach i niestety nie bez strat w sprzęcie. W końcu zgodnie z planem zwyciężył kto inny, niż na poprzednich treningach. Na szczęście udało się odzyskać wszystkie modele. Roksana Gądek nieco potrenowała krążenie na haku wykonując sporo lotów, może już na kolejnych zawodach będzie startować właśnie w ten sposób, co powinno jej ułatwić wykonywanie lotów maksymalnych.

Wyniki można pobrać tutaj: 

Aktualna punktacja po trzech treningach: